Peter Terporten ( 1961-1966)

Om de een of andere reden zat ik in de huiswerkklas. Hein was surveillant. Ik had even niets anders te doen en vouwde toen een blad van een schrijfblok of zo dubbel, zodanig dat het als een huisje op mijn tafeltje kon staan. Op de kant die voor Hein te lezen was schreef ik:
"Wir wollen frei". Hein gaf geen Duits, maar hij kende het kennelijk wel. Hij zag het, kwam er aan lopen, liep rood aan, en veegde het papier met een zwaai van de tafel af schreeuwende: "Weet je was wir wollen..
Wir wollen Fatsoen"
.

Buukie kwam altijd buiten met zijn belletje rinkelen ten teken dat de lessen weer gingen beginnen. Op zekere dag vond ik thuis ongeveer net zo'n belletje. Niet precies gelijk, maar het leek mij de moeite van het proberen waard. Ik kon de volgende dag de pauze niet afwachten, en nog minder het eind ervan. Toen de pauze ongeveer voorbij was probeerde ik mijn belletje, en jawel hoor, de hele meute liep naar binnen. Tot grote verbazing van Buukie natuurlijk, die al snel in de gaten had dat ik het was. Ik moest mijn belletje inleveren. Na een tijd kreeg ik het belletje wel weer terug. Zo was Buukie ook wel weer.

Jan van de Ven ( 1964-1967)

De Mulo was voor mij de school waar ik hard heb leren werken. Veel drill and practice. Meneer Peters voor de klas overleden. Dat blijft in je geheugen gegrift staan. En ook de binnenkonst van meneer Bokhoven als hij weer eens een les Duits kwam geven. Vaak werd mijn klasgenoot Sjaak Orth begroet met de vraag: "En Sjaak, heb je nog strafklas?" Waarop Sjaak antwoordde: "Nee meneer".
Bokhoven: "Goed, 1 week strafklas". Sjaak verbouwereerd: "Ja, maar meneer". Bokhoven: "Twee weken strafklas!". Dan hield Sjaak maar wijselijk zijn mond....En dan de huiswerkklas, huiswerk maken na schooltijd. Ik heb in de vierde klas tot Kerstmis Mulo-B gedaan, maar vanwege droevige algebra-resultaten heb ik mijn Mulo afgemaakt Mulo-A met wiskunde en ben toen naar de toenmalige Kweekschool In Via op de Groesbeekseweg gegaan. Thans ben ik nog steeds in het basisonderwijs werkzaam.

Eddy Jacobs ( 1967-1971)

In die tijd geen aandacht voor het leren, alleen maar lol maken. In de 2e klas blijven zitten en voor een 2e keer de 3e klas mocht niet....Derhalve school niet afgemaakt. Veel goede herinneringen aan de school. De Schoolstraat ULO was berucht. Op vervolgschool werd je met argusogen gevolgd.

Leuk om al die annekdotes weer te lezen. Allemaal heel herkenbaar en nog vers in het geheugen. Eentje wil ik jullie niet onthouden. Met Fons de Poel in de klas gezeten. Bij terugkomst in de klas na een schoolpauze vroeg de leraar of iemand wist waar Fons was. Het antwoord was "hij is nog op het plein, meneer". De leraar boos. Wat hij echter nog niet wist, was dat Fons op een onbewaakt ogenblik met een cijferslot om zijn nek aan een paal van het fietsenhok was vastgemaakt. Is toch nog goedgekomen met Fons. In die tijd waren er aspiraties voor een beginnend bandje.
Er werd geoefend op de slaapkamer van Fons met een drumstel en oude buizenradio's als versterker. Maarten de Graaff was de drummer en Theo de Jong (zat volgens mij niet op de Schoolstraat) was de bassist. Fons was de zanger en speelde mondorgel. Altijd een gezellige boel daar.
Ook veel lol beleefd met Bernard Okkeloen die ik later weer tegenkwam op
de MAVO op de Bijleveldsingel en veel mee op trok.

Frans Kesseler (+) 1937-1940

Mijn vader( 1925-2003)heeft verteld dat toen hij examen moest doen in 1940 hij daarvoor op de fiets naar arnhem moest .
H ij kwam voor t examen te laat omdat de brug in arnhem door een bombardement kapot was. H ij heeft toch aan t examen mogen meedoen en we hebben thuis zelfs zijn puntenlijst liggen. Ik weet niet of jullie er iets mee kunnen maar als je wilt wil ik wel n kopietje hiervan opsturen.

Wij weten zeker dat als mijn vader nog geleefd had hij het heel erg leuk had gevonden om op de Reünie te komen.
Met vriendelijke groet , zijn dochter
Monique Kesseler te Malden

Jo Kuppen ( 1955-1959)

De klaslokalen werden verwarmd met grote "potkachels".Aan de bovenzijde was zo'n kachel afgesloten met een deksel.In dat deksel was een kuiltje met dwars-stangetje, hieraan kon met de pook het deksel worden opgelicht. Op een middag hadden we les, boekhouden, van mijnheer Zeegers (de Toon). Ik was bezig mijn omgeving te imponeren door het tonen van kruitstaafjes afkomstig uit gedemonteerde geweerkogels (ex WO 2).
Iemand (Gradje Janssen uit Leuth?) stelde voor er eentje aan te steken.
Ik vond de kans om daarbij te worden betrapt te groot; maar die potkachel......., nu geen elastiekjes maar kruit in het kuiltje!!! Toen "Toon" vroeg wie de kolom met getallen op het bord kon aanvullen, was ik er als de kippen bij om me aan te bieden. Op de terugweg naar mijn plaats stopte ik een flink aantal van die staafjes in het kuiltje. Na korte tijd....shhwoe!!!!..'n steekvlam + rooook.
Wij(oa Gradje Janssen, en Koekie Verheije?)zaten vlak bij die kachel en speelden paniek. Oh mijnheer!!!!...... de kachel,..de kachel ploft!!!,..
dit gaat fout!!!,we gaan hier weg, we gaan naar huis!. "Bliiiijjjjft kalm"!, "terug op jullie plaatsen"!, riep Toon dapper. Hij liet vervolgens alle kleppen en schuiven van die kachel en ook de ramen open zetten. Als een echte veldheer, commanderend en dreigend, kreeg hij uiteindelijk de zaak weer tot bedaren.

Joop de Koning ( 1946-1949)

In mijn tijd stonden er hoge potkachels die op hout en Cokes gestookt werden. Meester Schillings ontdekte bij een Klasgenoot een stripboekje van DIK BOS. Dat was kennelijk verboden lectuur want het werd afgepakt en direct in de potkachel gedeponeerd. Er werd gelaten gereageerd. Iets was nu in 2005 niet meer mogelijk zou zijn.

Hans Berris ( 1967-1971)

Alhoewel ik bepaald geen warme herinneringen heb aan mijn mulo-tijd, (de St. Jozefmulo heb ik ervaren als een harteloze en a-creatieve
leerfabriek) ,
heb ik met plezier de web-site bekeken.
Veel herinneringen komen terug. Ik merk nu ook wel wat goede.
Ik moet zeggen dat ze me op daar op de schoolstraat wel geleerd hebben hoe ik in korte tijd een grote hoeveelheid stof tot me kan nemen.
Bij mijn latere studies heb ik dankbaar gebruik gemaakt van mijn op de mulo aangeleerde vermogen om te stampen.

Wim Peters ( 1947)

Opmerkingen van Buukie : Ge zoude ge af en toe "n cent geven.                                    We zouden je een schop moeten geven dan kun je bij de Heidemy nuttig werk gaan verrichten. Een heel ritueel iedere dag als Buukie koffie ging zetten op de balie voor ons. Hij draaide eerst het gaskraantje open en ging vervolgens in zijn broekzakken lucifers zoeken. Als hij die tenslotte gevonden had en het gas aanstak trokken wij ons hoofd in voor de gasvlam die dat steeds weer gaf. Vermakelijk vond ik dit wel! Het onderbrak de sleur.

Hennie Tijssen ( 1954-1958)

Van de mulotijd is mij nog bijgebleven, dat ons discipline werd bijgebracht door de heer van de Brugge, het strenge hoofd van de school.
Als het tijd was om naar binnen te gaan, liep hij met de bel rond op het schoolplein. Wij moesten ons dan buiten netjes in rijen opstellen en bij het naar binnen gaan moest het stil zijn. Maar wat had die man een kennis, fenomenaal.
Wat me ook nog bijgebleven is, is het bokspringen en het handjeklap. Dan ging het er fanatiek aan toe.
In die tijd maakten wij een gedeelte van ons huiswerk op school. Wij bleven dan tot zes uur s'avonds op school.

Gerard Dinissen ( 1953-1957)

Als anekdote is mij bijgebleven de belevenissen met docent Toon Zegers (Toon de blazerd ).Hij kon absoluut geen orde bewaren.Zijn wapen was al gauw "strafklas vriend"Ook kon hij boeiend vertellen over zijn ervaringen in het leger

en zijn functie daarin.Helaas kwam aan zijn verhaal meestal snel een einde, vanwege de reacties uit de klas.Een bijzonder figuur , die TOON.

Mijn broer C.G.(CHRIS) Dinnessen, geboren 3 juni 1936 heeft in het beging van de jaren vijftig ook op de ze MULO gezeten. Helaas is hij in 1998 overleden.
Andere namen, die ik kan herinneren, waren:Jan Elemans , wonende te Nijmegen (Hees) aan de Laarse Dam,Piet Peters, wonende te Nijmegen aan de Molenweg, ? van Rossum , wonende te Nijmegen aan de Wolfskuilseweg en diverse broers van de familie Kennis te Heumen (Grote vrienden van TOON)

Jac Arnts ( 1960)

Ik zat achter in de klas, naast iemand die was blijven zitten. Hierdoor een eindrapport met 2-en en 3-en en van school afgemoeten.
Wel was er de “ blazerd “ , (Toon de Blazerd = Zeegers ) waarvan ik regelmatig terug of eerder voor straf op school moest komen.
Toch kon je op die man niet kwaad worden. Tevens heeft mijn vader op de avondschool nog les van deze man gehad. Ik had wel een goed cijfer voor Frans. Ik kon goed opschieten met deze leraar. Hij was direct, daar hield ik wel van.

Wim Melsen (1951-1954)

Van Erp,  (bijnaam Erwt) leraar Duits, legde op een, voor die tijd, zeer gewaagde manier uit hoe bepaalde meervoudsvormen tot stand kwamen.

Ik citeer de Erwt:
Het meervoud van Mutter is Mütter,
Het meervoud van Tochter is Töchter.

Dus heren de moeder heeft punten en de dochter krijgt puntjes.

Ton Hendriks (1947-1951 )

In mijn tijd was de school nog een driejarige mulo, waar ik dus 4 jaar overgedaan heb. Ik mis de namen van "Puk" Hilgers , het hoofd der school, en zijn oudere broer de "mum" Hilgers . Dit was een kettingroker. Meester Nyland een grote kerel met een brulstem. Hij woonde toen op de Groesbeekseweg bij de kazerne.

Op mijn eindexamen kregen wij ook een tweedelige overhoring over godsdienst. Het eerste deel betrof bijbelkennis die ons was bijgebracht door Rector Simkens . Hier bracht ik niets van terecht. Anders ging het met de catechismus. Die had ik uit de kop geleerd. Daar kreeg ik een 10 voor, dus het eindcijfer was een 5. De aanwezige, waarschijnlijk diepgelovige gecommitteerde, was daar totaal niet over te spreken en gaf mij dus een sterke reprimande en de boodschap om zonder dralen mijn biechtvader te raadplegen. Dat moet ik tot op heden nog steeds doen!

Huub Hofs (1961-1965)

Ik weet er niet zo veel meer van . Alleen stond 's morgens de heer van de Bruggen (directeur of heette dat toen nog Hoofd ?) in de gang en als ik dan te laat was zei hij - hoofdschuddend - "mijnheer Hofs " (hij zegt mijnheer tegen me) " .. dat wordt niets meer met U ." En inderdaad, uitstapjes - cultureel of anderszins - waren er niet bij. Je ging naar school en naar huis en dat was het. Als ik dat anderen soms vertel geloven ze dat niet.

Jos de Kloet ( 1958-1962)

De eerste les van toon de Blazer (Dhr Zegers ) en gelijk strafklas.
Bij de Godsdienstlessen verbleef ik meestel op de …. gang .

Herman Krommedam (1958-1963)

Ik vond dhr. Straetmans een van de beste leraren met een onvoorstelbaar goed geheugen wat hij ook regelmatig demonstreerde. De handjes van Clerxs (met het kromme pinkje)zaten nogal los. Toen hij mij tijdens avondstudie ergens van beschuldigde en ik het daar niet mee eens was wilde hij mij slaan Ik heb hem toen gevloerd en genade laten smeken, met alle gevolgen van dien. Heintje kwam net op school eerst als invaller; later definitief. Hetzelfde voor Goofy . Heintje was ook de eerste die met een auto kwam, een oude Ford Prefect.

Jos Jansen ( 1961-1965)

Hetgeen wat ik mij noch kan herinneren is dat ik de naam Goofy (voor dhr Geertsen ) van mij af komt. Ik vond dat hij er op leek. En de witte straf kaarten die je kreeg als je wat uitgevreten had en dat je die moest laten ondertekenen door je ouders. Ik nam dan een oud rapport waar een handtekening op stond en oefende net zolang tot ik hem feilloos kon namaken. Dat ging goed tot Hendriks er lucht van kreeg. Bij Toon de Blazer (dhr Zegers ) lukte het altijd

Ferry Gubbels ( 1965 - 1969

Toen ik op de Ulo kwam, na van het Dominicuscollege te zijn afgetrapt, moest ik bij Van Bokhoven komen. Ik kreeg een duidelijke waarschuwing dat ik mij op zijn school beter moest gedragen. Dat beloofde ik uiteraard. Twee dagen later moest ik weer bij hem komen. Ik had gevochten met een leerling uit een hogere klas. Ik kreeg behoorlijk op mijn donder (strafklas) en mijn ouders werden ingelicht.

Toen ik zijn kantoor verliet, riep hij me nog na, dat die andere leerling er slechter uitzag dan ik, ik had enkel een blauw oog, en dat het wel eens goed was, dat deze jongen, wiens naam ik niet meer weet, er goed van langs had gekregen, en dan nog wel van zo'n klein ventje. Ik heb nooit meer gevochten op school!

Ik zal niet snel het geklier in de klas van Brammetje vergeten, moest ik weer een bladzijde of twee overschrijven, later een heel hoofdstuk, of nog meer. Ik ben nu erg goed in geschiedenis, dankzij het strafwerk van Brammetje .

Theo Cornelissen (1968-1972 )

Directeur van Bokoven was niet geliefd in de Schoolstraat. Hij is een keer aangevallen door een buurtbewoonster met een broodmes.

Gerry van der Sterren

Uit mijn "glorieuze" en "succesvolle?" loopbaan aan die schoolstraat kun je al opmaken dat het regime mij enorm tegenstond. Maar je had in die tijd niet veel te vertellen.
Dus tegen heug en meug en vechtend tegen de bierkaai toch nog 4 jaar daar gesleten.
Het mag dan ook niet erg gek klinken dat ik mij, behoudens de al genoemde karakteristieke leraren (goofy, de Haan, de Beijer, de Bruin en uiteraard de Bok, niet bijster veel herinner van die school. Maar al lezende op schoolbank komen oude herinneringen die ik, begrijpelijker wijs, ver verdrongen had weer boven.

Gerrie van der Sterren

Dhr. de Haan had maar drie regels:
1. U mag spieken, 2. U wordt gesnapt, 3. U bent zuur.
De Bruin gaf niet alleen Duits, hij zag er ook Duits uit. (met name als de als de standaard Duitser uit Beieren.)

Hans Artz (1969)

Een staat in mijn geheugen onuitgewist: Het was dat ik toen in Klas 3A 1968 zat en ik wat piepschuim en een papiertje zo aantrekkelijk vond om in de hoek van een raamkozijn buiten op de speelplaats in de brand te steken, dat dit een beetje uit de hand liep. Hoop rook en gelukkig weinig vuur, maar het kwaad was geschied. Gauw het vuurtje uitgemaakt en weggelopen, zodat men niet meer wist wie dat had gedaan. Wat een paniek bij mij en de grootste lol bij de omstanders. Helaas, Bokhoven is als een Sherlock Holmes bezig geweest en kwam op 'n gegeven moment mij uit de klas pikken. Iemand had mij dus verlinkt. In zijn kamertje een donderspeech gekregen van jewelste. Zijn laatste woorden waren: Hier laat ik het niet bij, je zult nog wel wat van mij horen of dat je misschien wel van school afgestuurd wordt of nog maar een keer dat jaar moet overdoen. Ik dacht wat slaat dat nou weer op, maar de schrik zat er bij mij toch wel goed in, want ik had die klas al gedoubleerd. Gelukkig of ongelukkkig; vlak voor het eind van dat schooljaar ('n maand later na dat voorval) kreeg ik een verkeersongeval met mijn Solex in de buurt van Malden en kwam met een hersenschudding in het ziekenhuis terecht. Uiteraard niets meer van de Bok gehoord en toch overgegaan naar de 4e, alwaar ik mijn diploma A+ Wiskunde heb gehaald

Gerard Peters  (1967-1970)

Na de wat exclusieve 'NEBO' vond ik de Mulo aan de Schoolstraat wat massaal en qua onderwijs en faciliteiten niet zo bijzonder. Toch waren het wel mooie jaren en menig leraar had het nogal moeilijk. In het examenjaar gingen we naar de Firato. Nog een paar leraren naast de genoemde:
Gerard Oor, Frans Oor, en die zeer vriendelijke man van Duits die een prullebak met glas door Van Bokhoven in de klas kreeg geslingerd.
En heette 'Heintje' geen Hendriks?

Jos Artz   (  1967  )
 
Ik kan mij nog wel het nodige herinneren. O.a dat er twee leerkrachten voor de klas zijn gestorven. H et snoep kopen op de hoek. Het met de knokkels op elkaars hand slaan tot je bont en blaauw was. Want je moest natuurlijk het langst vol houden. Het klap, hak schuuf gebeuren.   Ook werd er en dat kan ik mij alleen herinneren van de zaterdagochtend les, jaja dat waren nog eens tijden, dat er gebeden werd. Het was tenslotte, tenminste dat staat mij nog bij, een R.K school. De leraar zette in en de klas moest volgen maar naarmate het gebed vorderde werd er steeds meer gemompeld inplaats van dat het gebed werd opgezegd. Steeds maar weer opnieuw beginnen tot het goed ging en steeds weer werd er gemompeld. De leraar kookte op het laatst. Maar ja je was jong. De mooiste les was uiteraard, voor mij tenminste, de gymles. Als laatste de Schotse sprong maken. Zelfs bossen sleutels werden er naar je toe gegooid

wanneer je niet oplette. Achteraf blijkt alles toch mee te vallen en kijk je toch terug op een mooie tijd.

Leo Hartelo (1967)

Leuk idee om een reünie te organiseren. Ik ben het kleine broertje van Hans Hartelo (inmiddels ben ik ook al weer 50). Volgens mij hebben jullie ook bij elkaar in de klas gezeten maar ik weet dat niet zeker. Ik weet nog wel dat jij in de tijd dat ik op de Mulo zat optrok met een jongen die Visser heet. In die tijd was ook regelmatig een reclame voor nasi van Coen Visser op de radio. Als jullie dan bij ons in de klas kwamen met e.o.a. lullige boodschap omdat jullie even de benen moesten strekken of omdat de leraar jullie even kwijt moest dan gonsde het door de klas: "Coen Visser, zoooo gemakkelijk .

Ik herinner mij nog een naam uit de eerste klas (na doublure) en volgende jaren. ca 1967-1968
Jan Heymans, dat was de grootste komiek uit de klas. Hij hoefde maar een gekke kop te trekken of de hele klas lag dubbel. Ik weet nog dat hij ook een keer zijn neus heeft gebroken in die tijd maar ook daarvan maakte hij meteen een act door juist de aandacht te trekken op zijn ingepakte neus. Leraar Timmermans had altijd een flinke rode neus dus was in die tijd een gewillig slachtoffer. Ook herinner ik me dat een van de gebroeders Oor welke beide scheikunde gaven een demonstratieproef deed in waarbij een reageerbuis verwarmd moest worden. Nadat een leerling nog had gevraagd "meneer komt dit wel goed?" knalde de boel uit elkaar met tot gevolg dat hij de volgende keer onder de pleisters zat en wij bij de eerst volgende proef onder de tafels kropen.

Gerry van der Sterre.

Leo Hartelo verteld over een ontplofte reageerbuis. Dat was in een les van Gerard Oor. Frans Oor gaf natuurkunde. Snoep halen in de buurt van de school. Dat waren voornamelijk de zogenaamde "ventieltjes" staafjes drop met een gekleurd laagje zoet glazuur er omheen.

Harry Willems

enige bijzondere is dat de heer Hendriks mij letterlijk eens de klas uit heeft geschopt met de vermelding dat ik een halve gek was. Viel best mee vond ik zelf. Hij schopte wel aardig voor een linksback van ik meen Eendracht uit Mook?

Ab Steens (1966-1970)

De leukste tijd was voor mij toch wel het jaar aanvullend Mulo B dat ik in 1969/1970 heb doorlopen. Een soort half sabatical year, waarbij we alleen de B vakken volgden.

Tot we een keer een excursie op het politiebureau hadden, waarbij we eerder terug waren dan de leraren, zodat er tijdens de aansluitende lunchpauze een broodgevecht ontstond waarbij de boterhammen tegen de muren plakten en er sponzen met verdunde chocolademelk door de lucht vlogen. Voor straf moesten wij “ aanvullers “ daarna een aantal weken ook de A-lessen volgen !

Overigens hebben we in dat jaar ook geprobeerd om het schoolblad “Please Sir “ van de grond te krijgen, ik heb nog 3 nummers hiervan in de kast staan. Stond niet veel bijzonders in, maar was wel leuk om te maken! Op het examen kregen we de rekening gepresenteerd voor het instampkarakter van de lessen, want hoewel we op het schriftelijk negens en tienen scoorden, gingen we op het mondeling een voor een de mist in en scoorden we ondanks protesten van Bram zulke lage cijfers dat er uiteindelijk nog slechts zesjes en zeventjes overbleven.

Gerry van der Sterren: (1967-1970)

Stank: Wat vooral erg "leuk" moest zijn waren elastiekjes. In de klas stonden in die tijd van die mooie oliekachels. Bovenop die kachels zaten roosters. Nu kon je daar een elastiekje door laten "vallen".
Op zich niet spannend, maar na verloop van tijd begon het behoorlijk te stinken in de klas. Dat was leuk, minder was het dat we gewoon moesten blijven zitten in die stank.
Godsdienstles ? In de eerste klas (1967)hadden we een godsdienstleraar. Deze pater van de Graafseweg (klooster Boskapel) had wel wat moeite met het handhaven van de orde. Of de namen kloppen weet ik niet zeker, maar Leo Voermans, een jongen die wat groter was dan de andere eerstejaars had ook wat meer lef. Nu was het geen bijzonderheid om kleine propjes nat te maken en tegen het bord te gooien. Maar proppen zo groot als een tennisbal, dat was uniek. Zoals gezegd Leo was wat groter dan de andere kinderen. Niet alleen zijn mond en zijn postuur, maar ook zijn proppen.
Het eindigde met een heuse achtervolging in de klas. Leo werd achterna gezeten door een totaal over zijn toeren geraakte godsdienstleraar. Totdat Bokhoven op de herrie afkwam. Hoe het afgelopen is weet ik niet meer. Maar Bokhoven kennende heeft Leo zich na het voorval erg klein gevoeld.

Cultuur:
Een middagje naar de schouwburg. Naar een voorstelling van Scapino. Willy Wesseling en ik waren erg grote cultuurliefhebbers. Dus hebben we die middag besloten mee te gaan, tot we in de buurt van de schouwburg waren. Vervolgens zijn we naar de St.Stevenskerk gegaan en voor een kwartje hebben we de toren beklommen. Dat was pas cultuur.

Kattekwaad:
De stoere jongens kwamen met een bromfiets naar de school. Die werd zorgvuldig in de stalling gezet.(een overdekt hok)Dus scheurde wij van een pakje vloeitjes een stukje groen karton en friemelde dit tussen bougie en bougiedop.De bromfiets starten was dan onmogelijk geworden.

Jo Arts (1962-1966)

De grootste anekdote vind ik nog altijd dat de hr. V.d. Bruggen in een Daf reed. Wij schreven hierop : Ïk wil gewassen worden", waarop hij schreef: "Niemand" Wanneer Heintje iemand de klas uitstuurde dat zat te zingen of iets dergelijks zei hij altijd :Ïk zal je straks een ander toontje laten zingen."

Edo van Ooyen 1962-1966

In de 3e klas met de gym leraar mee naar de Heilig Landstichting om hard te lopen en te gymen. Fietsen, tassen en spullen lieten we achter op een stuk veld en na een uur of twee, kleedden we ons weer om op het veld. Toen werd er nog niets gestolen.

Fred Thanhausser 1964-1968

In rijtjes wachten tot je naar binnen mocht, in gareel, gymlessen – bij Enders - warm lopen binnen of buiten, snoep "zwart-wit" kopen in het winkeltje tegenover - het speelplein met het hek in het midden.

Tonnie Willems 1964-1969

Mondelinge overhoring menskunde door Heintje - ik moest voor de klas komen, Heintje gaat naast me staan, bukt voorover en begint z'n broekspijp op te rollen. Ik zie iets wits tevoorschijn komen en sta er met een verbaasde blik naar te kijken. Heintje kijkt op, ziet mijn gezicht, schiet in de lach en roept heel hard " Wil lems sodemieter op - ga zitten " Wie die middag het meeste gelachen heeft hij of ik is nog maar de vraag. Ik had helemaal niks geleerd.